Categorie archieven: Klussen

Rotwinter

Geplaatst op door

Terwijl ik naar Monnickendam rijd, vertelt de weerman op de radio dat ik daar eigenlijk niet wil zijn: “Het is 3ºC, maar de gevoelstemperatuur is veel lager door een harde, schrale wind uit noordelijke richting.” Maar ik wil wél naar de haven, want die rotwinter moet maar eens over zijn. Vind ik.

Het is echt een rotwinter geweest, qua zeilen. Uiteraard was het voor een mooiweerzeiler niet te harden. Maar zelfs voor fanatieke wedstrijdzeilers was deze winter afzien. Wedstrijd na wedstrijd werd afgelast vanwege te harde wind en/of de gevaarlijk koude temperatuur.

Mijn eerste jaar winterwedstrijdzeilen is tot nu toe geen doorslaand succes: Alleen in december hebben we een race kunnen varen. #kloteweer

Rosé

Vandaag heb ik definitief een punt achter de winter achter gezet: De boot is weer vaarklaar. In die koude, schrale wind is heb ik de tent van het dek gehaald. De motor is draait weer, de accu’s zijn opgeladen, de gasfles weer aangesloten en het grootzeil ligt weer “aangeslagen” op de giek. Met een beetje mazzel varen we volgende week naar de nieuwe ligplaats.

Zet de rosé maar in de koeling, de lente komt eraan!

Slapen op een Rolls Royce

Geplaatst op door

Zet 'm goed vast!De oplettende lezer heeft het al kunnen volgen: We maken aardig vaart richting het zuidwesten. Vrijdag overnachten we in de obscure maar verbazend prettige haven achter de NDSM-werven, waar een sympathieke Duitse havenmeester-anarchist ons gastvrij ontvangt. (Ik ken wel meer van dit soort functionarissen waarbij een hanekam ook prima zou staan.) Met onze verstekeling met fiets eten we een hapje in de IJkantine en gaan op tijd op bed, dat ons voor het laatst een slechte nacht bezorgt.

Zaterdag scheuren we op de motor het Noordzeekanaal af, want we hebben een afspraak: Bij de sluizen van IJmuiden worden we opgewacht door John van Joan’s schuimrubberbetaalbaar.nl. Hij laadt snel onze bestelling aan boord en we halen nog nét de sluis, waardoor we, ondanks het tij, nog lekker op tijd in Scheveningen kunnen aanleggen. En daar kunnen we voor het eerst genieten van onze aanwinst.

Rolls Royce

Twee weken geleden waren we bij Joan’s om even te kijken, te informeren en te proberen. We moeten echt iets beters aan boord en we willen advies iemand die er verstand van heeft, maar ons geen poot uitdraait. Een bootmatras moet goede steun en vering geven, ondanks een harde ondergrond. Hij moet tegen vocht kunnen. En hij moet mooi op maat gemaakt worden en vooral… Heel lekker slapen, ondanks de prijs. Joan’s heeft nogal wat keus en men voorziet ons geduldig van advies. Na een half uur proefliggen op verschillende (combinaties van) schuimlagen, zijn we eruit: Het wordt de Rolls Royce onder de matrassen, bestaande uit John’s nieuwste eigen brouwsel van schuimlagen. Niet de goedkoopste, maar wel het beste wat er te krijgen is.

Tijdens het proefliggen waren we direct verkocht. Ik begon spontaan te duimen, terwijl ik dat sinds m’n tweede niet meer doe. En afgelopen nacht sliepen we als roosjes! Nog sterker, op het moment van schrijven geniet de halve bemanning er weer van.

Maar waar laten we nu die oude matras? We kunnen ‘m hier toch niet zomaar op de oude stadskade achterlaten?! (Heeft de Petite Folie misschien nog een extra harde rotmatras nodig? 😉

Voorbereidingen voor een nieuw avontuur

Geplaatst op door

We hebben het een beetje druk, dus het is hier wat stil. Zie het als een stilte voor de storm, want we gaan weer op pad, een nieuw avontuur tegemoet. En daar horen de nodige voorbereidingen bij. De boot moet vakantieklaar, de boel gepakt en al het werk af.

Druk klussen

Eigenlijk zijn we er al twee weekenden druk mee: die klussen aan boord, ’t zijn niet de leukste. Om te beginnen was dat de pomp van rottige Jabsco weer aan een nieuw rubber toe. Dat moet bijna jaarlijks gebeuren en dat vinden die schroeven niet leuk. Na de eerste keer krijg je ‘m eigenlijk al niet meer goed dicht. (De vergelijking met een Leenbakker-kast is snel gemaakt: na twee verhuizingen kan je ‘m weggooien.) Na een hoop gevloek is uiteindelijk de volledige pomp vervangen door een kostbare nieuwe.

De volgende klus is de “stagplaat”: de afdekplaat van de plek waar de zijstagen op het dek bevestigd zijn. Daar kwam namelijk een heel klein beetje water door. (Afhankelijk van de koers leek het soms te regenen in de salon. Er zit inmiddels weer een hele spuit met Sikaflex onder de plaat en tussen de bevestigingen. Met de buien van de afgelopen week zullen we snel genoeg weten of het dicht is.

Een derde, bijzonder prettige klus is het vervangen van de kabels van de koeling. De vorige bleken te licht. (Hierdoor begon het schakelpaneel te smelten. Lekker toch?) Chris heeft de klus uiteindelijk in twee dagen geklaard. Niet slecht!

Inpakken

Tot slot werken we nog een paar kleinere klussen af: het opnieuw bevestigen van de mastlier, de stickers op het schakelpaneel, ’t vastzetten van de bilge-vlonders. Kleine klusjes die uiteindelijk een hoop tijd kosten. En nu moeten we maar eens wat gaan inpakken: veel kleding voor alle soorten weer, gadgets, fotospul, proviand, een gehuurd reddingsvlot, bootpapieren, bijgewerkte zeekaarten, … Wat vergeet ik? Vast van alles.

Nieuw avontuur

De reis zal nu snel beginnen. Wanneer precies? En waarheen? Je leest hier snel meer. Wat ik al kan vertellen is dat we de dit jaar24 uursrace niet gaan halen. Gelukkig zal men ons daar niet te hard missen: De teller bij de voorinschrijving van de 45ste Delta Lloyd 24 Uurs Zeilrace staat een maand voor de start op 610.

En weer klaar voor in / onder water

Geplaatst op door

Bolle wangMede dankzij de hulp van Brons (tnx!) is het bootje er na slechts twee daagjes poetsen en verven weer klaar voor. Het onderwaterschip heeft een mooie nieuwe antifouling-laag en een nieuwe anode om de schroefas. Een klein plekje op de schroefas-steun is netjes opgevuld met Smurfenpasta.

Experiment

De bolle wangen blinken weer stralend wit in een beschermende waslaag. Dit keer gebruikten we niet de vertrouwde Dulon 1 & 2, maar de RS10 Hard wax van Riwax, die niet-bepaald-goedkoop was. Een experiment, want het product was zó nieuw dat de verkoper er nog geen reacties van z’n klanten over had gehad. Ik beloof u, lieve lezer: Wij laten weten hoe het bevalt.

Jaarlijkse onderwatercheck

Geplaatst op door

Jaarlijkse onderwatercheck - even schoonspuitenWe staan weer even op de kant. En dat was best spannend, want de vorige keer én het jaar daarvoor dat we ‘even uit het water’ waren, was dat niet zomaar. Maar gelukkig: de kiel zit prachtig vast onder de romp, zonder enige scheurtjes.

Vandaag wordt het onderwaterschip schoongespoten, gesopt en ontvet. Het bovenwaterschip (waarom is dát nou zo’n raar woord?) wordt afgesopt en daarna behandeld met Stain Remover en Liquid Rubbing. Morgen de waslaag erop en dan nog de anti-fouling. We hebben geen haast, want dinsdag kan de boot pas weer het water in.

Wat een feestje(s)

Geplaatst op door

Dit weekend hebben we weer een bruiloft, met als hoogtepunt een werkelijk grandioos feest in de IJkantine. Hierdoor, maar stiekem ook wel vanwege het pleurisweer, kunnen we vandaag pas onze nieuwe aanwinst voor de boot proberen. En dat blijkt tevens een groot feest te zijn!

Harken Cruising Unit I

Harken Cruising Unit IIk had al eerder een hint gegeven over een grote aankoop. Die ging door en afgelopen week is -ie geïnstalleerd: ons nieuwe rolreefsysteem. Toevallig is het onze hetzelfde merk als wat op ons zusterschip gezet gaat worden. Da’s natuurlijk leuk. Maar de keuze voor dit systeem werd bij ons, behalve door de prijs, vooral bepaald door deze vraag:

Passen onze zeilen?

Al onze voorzeilen (en dat zijn er nogal wat) hebben een pees, die door het profiel om de voorstag gehezen wordt. Die pees is van een beetje rare maat (qua diameter), waardoor bijvoorbeeld Profurl en Furlex afvielen. Of we hadden alle zeilen van een nieuwe pees moeten laten voorzien, wat ongeveer € 280,- per zeil extra zou gaan kosten. En dat zijn die oude doeken nou ook weer niet waard.

The Genoa Fits the FurlerOp de Harken zouden de zeilen moeten passen. En vandaag, zonder al teveel moeite, glijdt de “Genoa Lourde” (kortweg het “Loeder”) door het profiel naar boven. Dat was het eerste feestje van de dag. Maar, eenmaal op het water, blijkt het rolreefsystem echt heel goed te werken.

Hoera! Nooit meer bij ieder tochtje dat zware Loeder hijsen, met alle spierpijn van dien. Nooit meer het voordek op in te grote golven. Binnen een minuut staat het zeil, of heb je het weer weg. Wat een feestje.

Nog een feestje

Een heel ander feestje zou net zo stilletjes voorbij gaan als het jubileum van Amsterdam: Precies 5 jaar en een week geleden startte dit weblog, onder de naam First Own Shipslog. En inmiddels zijn we 425 426 berichten verder. Een mooi moment om alle vaste en incidentele lezers te bedanken. Cheers!

In de loods

Geplaatst op door

In de loodsOp dit moment ligt het bootje in de loods. De kiel bungelt er los onder: Deze is al grotendeels (opnieuw, maar nu “hangend”) vastgelamineerd. Volgende week worden de bouten aangedraaid en wordt de boel afgewerkt.

Chrisje en ik maken zaterdag gebruik van de warmte en beschutting van de ruime werkloods: De lelijke krassen die we vorig jaar, mede dankzij gebrekkige nachtrust in Vlissingen opliepen, worden vakkundig weggewerkt. En het houtwerk rond het schuifluik krijgt een (boel) nieuwe laklaag(jes).

Met een beetje mazzel varen we begin april weer. En stijgt ondertussen de temperatuur een beetje.

Schipper mag ik oversteken?

Geplaatst op door

Zaterdag zeilen we niet, maar die nacht slapen we wel lekker aan boord. Denken we. Maar dat valt vies tegen: de hele nacht zit de kajuit vól met muggen die het dit keer vooral op mij gemunt hebben. Dus als we de volgende dag de kluslijst erbij pakken, heb ik wat moeite om de oogjes open te krijgen.

Bijna klaar

We hebben aardig wat te klussen: We gaan vanaf volgende week een lekker stukje varen, met “de overkant” als doel. (Wel uitkijken met oversteken, natuurlijk!). Dus als de vlonders weer eindelijk lekker vastliggen, de stuurautomaat eindelijk (redelijk) netjes is aangesloten, de accu’s vol opgeladen zijn, alle veiligheidsuitrusting gecheckt is, alles netjes is gestouwd, zijn we er bijna klaar voor.

Chrisje ontdekt ’s avonds dit leuk geschreven verhaal:

En vanaf dat moment was het koersje west op het kompas. Nog 110 mijl te gaan.

Alleen hoop ik dat we ietsje meer wind hebben. (Maar niet weer ineens teveel wind natuurlijk!)

Smeren en poetsen

Geplaatst op door

Kom maar op met die kraanVrijdagochtend vroeg is het zover, ze gaat er weer uit. In de banden, kraan omhoog, op de bok. Ondertussen even de hogedrukspuit erover om de ergste prut eraf te spuiten. En dan: poetsen en smeren maar.

De hogedrukspuit We schuren vrijdag eerst de oude antifouling op. En de romp wordt met het magische spulletje Liquid Rubbing Stain Remover en Pre-Dulon van alle gele aanslag en andere vlekjes ontdaan. Het begint erop te lijken, maar het zware werk komt nog: Dit was pas de voorbereiding.

Antifouling en waslaag

Zaterdag doen we, sneller dan gepland, eigenlijk alles: We smeren een dikke laag antifouling over het hele onderwaterschip. Koperhoudend, natuurlijk. Want het mag (nog) en als het goed is gaan we in augustus weer flink wat zout water pakken!

De dubbele poetsbeurt met de twee-componenten van Dulon 1&2 laat het bootje weer glanzen alsof ze nieuw is. En het beschermt nog ook:

It [provides] 100% protection from all extremities, including UV rays, bird droppings, acid rain and salt. […] Another benefit is the extremely low surface friction it provides, reducing air & water resistance and increasing performance.

Wat wil je nog meer? Grijnzend bekijken we het mooie resultaat. (Alleen jammer dat ik, bij een misstap van de ladder zowel m’n rechter enkel als m’n linker pols lelijk blesseerde.)

Meer oppoetsen

In heel ander nieuws: Mijn favoriete Nederlandstalige zeilsite ClubRacer.be is ook aan het oppoetsen geweest. (Ja, Bert: YADS. 😉 En via hun forum ontdekte ik de geheime link waarop vanmiddag de (misschien wel finale wedstrijd in de) Americas Cup Live te bekijken is. Ik vermaak me dus wel, zij het met m’n enkel en pols omhoog.

Wat gebeurt er "onder water"?

Geplaatst op door

Het bootje gaat te water nadat de kiel gerepareerd is (juli 2006)Omdat we de hele winter in het water hebben gelegen, hebben we eigenlijk nog geen idee hoe het onderwaterschip eruit ziet. Hebben we veel aangroei? En zit die gerepareerde kiel er eigenlijk nog wel recht onder?

Prangende vragen, waar we graag vóór onze vakantie een antwoord op hebben. Dus gaan we komend weekend maar weer eens een kijkje gaan nemen in Lelystad, bij die experts in polyesterreparatie en compositebouw. Maar hopenlijk hebben we alleen die botenlift tot 70 ton van ze nodig!