Nuttige hellingbeurt

Geplaatst op door

Al een paar jaar laten we de boot in de winter lekker in het water liggen. IJs is niet erg, zolang er maar geen schotsen tegen de romp aan schuiven. In de lente of zomer gaat ze er dan even uit, voor de jaarlijkse onderwaterinspectie, nieuwe antifouling en een poetsbeurt.

Door het dikke ijs van afgelopen winter is, vooral op de waterlijn, de verse antifouling hard nodig. En doordat we nu meer op zout varen, maakt kalkaanslag die poets- en waxbeurt zeer dankbaar werk. Maar het puntje ‘inspectie’ is dit keer heel serieus:

Vochtplek

Deels uitgekrabte vochtplek aan de schroefas-uithouderDe schroefas is een punt van aandacht, dat wisten we al. Bij de uithouder blijkt de coating flink af te bladderen, en met wat krabben komt er vanzelf een vieze bruine vochtplek onder vandaan. Gelukkig is er geen structurele schade, maar de ‘huid’ moet hier wel even goed hersteld worden. Een klusje wat we graag even overlaten aan de professionals van de werf.

Anode

Het blijkt vaak voor te komen, maar suf is het wel: De anode die ik vorig jaar verving hangt hartstikke los om de schroefas. Ergens is dit wel een opluchting: dat irritant tikkende geluid komt dus gelukkig niet uit de keerkoppeling. De versleten boosdoener wordt verwijderd, z’n slijtplekken netjes herstelt en de vervanger goed aangedraaid. En voordat de boot erin gaat draai ik ‘m nog een keer aan. (En dan nóg een keer.)

Al met al staan we nu wat langer op de wal dan gepland. Gelukkig past dat prima in de plannen voor deze weekenden, met activiteiten op de wal en (andermans) wedstrijdboot. En vóór de vakantie is het bootje weer helemaal in orde.

Is het al zomer?

Geplaatst op door

Chris, Riet, ThijsAfgelopen zondag hebben we een leuk plan: Met Chrisjes mammie en diens vriend zouden we lekker even de zee op steken. Maar ondanks deze bemanning wel min-of-meer zeewaardig is, zit het weer wat tegen.

Inmiddels is het écht zomer, maar dat is ’t zondag nog zeker niet. Met een knoop of 25-35 vlaagt de wind uit het noord-noordwesten. En da’s iets “minder comfortabel” in het Slijkgat, ontdekten we vorige week al. (Wel lekker.) Het is bovendien zwaar bewolkt en de hele dag dreigen buien.

Rondje Tiengemeten

Rietje genietWe besluiten op het Haringvliet te blijven. Met het gereefde grootzeil en de high-aspect fok is dat goed te doen: de bemanning heeft het naar de zin. Als we het halverwege ook nog tegen een bekende bikkel kunnen opnemen, gaat dat lekker snel: In een paar uurtjes zeilen we, in volle vaart, het hele Rondje Tiengemeten.

Zeilvakantie op de iPad

Geplaatst op door

Onze de twitter-volgers wisten het natuurlijk al: We hebben een iPad. Met allemaal prachtige zeekaarten erop. En die moesten we natuurlijk even proberen. Dus plannen we een extra lang weekend naar Oostende.

Mini-vakantie

Als we afgelopen vrijdag eindelijk de Goereese sluis door zijn, staat er niet veel wind. De stroom in slijkgat staat nog een beetje tegen, dus het onderwaterzeil moet nog een beetje helpen. Maar eenmaal op open zee zijn de golfjes kalm en is het windje prima. In de rug, dus erg geschikt voor een flink aantal uren op de spinaker.

Oostende is de afgelopen jaren vaak het Echte Begin van onze vakantie. We genieten ook nu van de prachtige, bruisende stad en al haar verleidingen. En we vullen, tax-free en aan boord bezorgd, de vakantievoorraad aan bij de General Stores. Nu is deze jaarlijkse mijlpaal niet meer dan één dag varen van onze thuishaven. En dus hopen we er veel vaker in een seizoen lekkere mini-vakanties te kunnen vieren! (Ookal kan de terugtocht een beetje nat zijn.)

Navionics op de iPad

Voor de iPad hebben we vrijwel direct een app van Navionics gekocht: Europe West HD (iTunes). Hiermee heb je voor € 25 meteen een enorme set electronische kaarten van zo’n beetje héél westelijk Europa. In extreem detail, en behoorlijk up-to-date. Bovendien kan je er echt heel fatsoenlijk mee navigeren!

De software is nog niet helemaal crash-vrij. (De versie op de iPhone is dat inmiddels al wel, is mijn ervaring. Dus dat komt vast goed.) En de interactie is niet helemaal conform de iPhone-conventies. Maar het werkt wel, en heel erg lekker: Dit is fantastisch. En, zoals ik eerder twitterde:

This will be a hit in every yacht club we visit this summer.

Posted from my girlfriend’s iPad 😉

Zusjes samen op het Haringvliet

Geplaatst op door

Petite Folie op het HaringvlietTussen al mijn Noordzee-wedstrijdzeilerij door zien we gelukkig ook nog kans om samen een dagje te varen op ons eigen bootje. De Goereese sluis is helaas (weer) gestremd – anders waren we misschien wel opnieuw naar Scheveningen gevaren.

Nu blijven we lekker op het Haringvliet, waar we ons ‘gekke zusje’ de Petite Folie tegenkomen. Het zat er dik in, helemaal op zo’n mooie Pinksterdag. Dan is het natuurlijk geen toeval als die twee mooie, unieke zusterscheepjes elkaar tegenkomen op het Haringvliet.

Wedstrijdje?

De ontmoeting is een mooi moment voor een uitgebreide fotosessie. En een hele kleine krachtmeting, waarbij wij het toch echt moeten afleggen. Misschien toch maar eens nieuwe zeiltjes aanschaffen?

Grijze luchten

Geplaatst op door

Vanuit Utrecht komen we gelukkig nog wel weg, afgelopen zaterdag. (Voor hetzelfde geld was de weg geblokkeerd geweest door allemaal roze fietsers.) Als we eenmaal bij het bootje aankomen, blijkt het daar gelukkig droger dan in het midden van het land. Maar echt stralend is het nog niet. En dat blijft ook zo.

Er is ook niet teveel wind. Maar op de grote genua en later de halfwinder maken we genoeg knoopjes. Gestaag glijden we over het Vuile Gat langs het eilandje Tiengemeten, van waar de natuur ons breeduit toelacht: Tussen de schotse koeien (met kalfjes) fladderen en schreeuwen fazanten. Of zouden dat, heel toepasselijk, echte “famous” grouses geweest zijn?

Een jaar of 10 geleden voeren we, op een klein gehuurd bootje, ook hier op ditzelfde water. Toen aten we een lekker visje in Stad aan ’t Haringvliet, waar we overnachtten in het kleine binnenhaventje. Het visje viel destijds niet helemaal oké, maar dit kleine stadje wilde ik graag weer terugzien. Helaas is het betreffende eetcafé niet meer te vinden en de binnenhaven inmiddels expliciet “niet voor passanten”. Dan varen we liever ietsje terug, om in bruisend (not!) Den Bommel te overnachten. En ondanks de dorpskermis is het daar heerlijk rustig.

Zee of lunch?

Zondag is weer een frisse dag. We kiezen ervoor om niet, samen met de Marea Alta, de zee op te gaan. In plaats daarvan doen we een lekkere lunch bij Berrisz in Stellendam, varen rustig terug naar de overkant en doen daarna nog een borreltje bij de buurvereniging Helius.

Een prima eerste weekendje op ’t Haringvliet, zo. Komend (lang) weekend varen we wél weer “op zout”; waarschijnlijk naar Scheveningen en IJmuiden, waar we de thuiskomers van de Live hopen te treffen.

Hellevoetsluis! Maar waarom?

Geplaatst op door

De mensen die ons via twitter in de gaten houden weten het al: Afgelopen paasweekend varen we het bootje naar de nieuwe thuishaven, middenin Hellevoetsluis. Het was koud, zeker op zee. Maar het was zalig om nu al weer op zout water te varen. En met de nieuwe ligplaats gaan we zeker een boel nieuwe avonturen tegemoet.

Maar waarom?

Er zijn vele redenen voor ons om ‘helemaal’ naar Hellevoetsluis te gaan. Ondanks dat het vanuit Utrecht verder rijden is. Om er een paar te noemen:

  • Nieuw vaargebied – Het Markermeer en de Gouwzee kennen we nu echt wel. Hoewel ik het fotogenieke Paard van Marken zeker zal missen, net als alle fijne horeca in Monnickendam. Verandering van spijs doet eten, zeggen ze.
  • Brak water – Het Haringvliet is niet helemaal zoet. En in iets meer dan een uurtje zitten we nu op zout c.q. open zee. En dat is toch waar wij, net als het bootje, ons het meest in ons element voelen.
  • Zuidelijker – Uit principe geldt: hoe zuiderlijker hoe beter. Iedere zeilvakantie doen we ons best om zo snel mogelijk naar het zuiden te komen. Vanuit Hellevoetsluis zitten we in theorie binnen een dag in Oostende, dat nu dus een bestemming voor een weekend-tochtje kan zijn!
  • Gezelligheid – Er wordt in Zeeland voor ons gevoel actiever gezeild, door gezelliger publiek. Waarschijnlijk lijkt dat gras van afstand wel erg groen. Maar toch: We kennen nu al meer zeilers in Hellevoetsluis dan na 5 jaar in Monnickendam. Zo heb ik al meegezeild op 2 zeilwedstrijden vanuit ‘Hellevoet’. En werden we bij binnenkomst in het kanaaltje verwelkomd door onze nieuwe buurman, de eigenaar van het zusterschip! (En op twitter werden we bovendien welkom geheten door de vorige. Hi Ro!)
  • Webcam – Eén van de grote voordelen van Hemmeland was een webcam, gericht ons bootje. In Hellevoetsluis hebben ze natuurlijk ook een webcam. Maar nu eentje met een zoomfunctie!
  • Liggeld – Hemmeland was als gemeentehaven al relatief betaalbaar. Dankzij de WV Hellevoetsluis gaan we ons extra kosten aan benzine misschien wel terugverdienen. Hoewel… met die oude ‘bijboot’?

Genieten en deuken

Geplaatst op door

Die rotwinter is voorbij. Eindelijk! En dat heb ik dit weekend maar even gevierd, met twee heerlijke zeildagen.

Eric en JonasAfgelopen zaterdag heeft de Lovefool.nl haar eerste mijltjes van het seizoen mogen afleggen. Met bandgenoot Eric en zijn vierjarige zoontje Jonas voeren we lekker een paar uurtjes de Gouwzee af en weer op. Het was bewolkt en fris, maar droog. Iedereen was dik ingepakt. En het was in één woord: genieten.

Qua zeilen pakten we het nog beetje voorzichtig aan, maar voor de dappere Jonas was ’t een bijzonder avontuur. Dat wordt nog wel eens een echte stoere zeeman! (En z’n vader vast ook.)

Deuken

Zondag kregen we nog één kans om te scoren in de reeks winterwedstrijden van de WSV Helius. Het was wederom droog en het woei een dikke 5 Beaufort. Op het Haringvliet zijn dat prima omstandigheden om heel hard en fanatiek te zeilen. En dat hebben we zeker gedaan, zo te voelen aan de blauwe plekken en spierpijn.

Maar de NED 7845 was niet erg gelukkig: een moment van overtuigde onbestuurbaarheid leverde twee flinke deuken op, één in de romp en eentje het ego van de stuurman. Nou maar hopen dat alles probleemloos afgehandeld en hersteld wordt, op tijd voor de Van Uden Reco.

Rotwinter

Geplaatst op door

Terwijl ik naar Monnickendam rijd, vertelt de weerman op de radio dat ik daar eigenlijk niet wil zijn: “Het is 3ºC, maar de gevoelstemperatuur is veel lager door een harde, schrale wind uit noordelijke richting.” Maar ik wil wél naar de haven, want die rotwinter moet maar eens over zijn. Vind ik.

Het is echt een rotwinter geweest, qua zeilen. Uiteraard was het voor een mooiweerzeiler niet te harden. Maar zelfs voor fanatieke wedstrijdzeilers was deze winter afzien. Wedstrijd na wedstrijd werd afgelast vanwege te harde wind en/of de gevaarlijk koude temperatuur.

Mijn eerste jaar winterwedstrijdzeilen is tot nu toe geen doorslaand succes: Alleen in december hebben we een race kunnen varen. #kloteweer

Rosé

Vandaag heb ik definitief een punt achter de winter achter gezet: De boot is weer vaarklaar. In die koude, schrale wind is heb ik de tent van het dek gehaald. De motor is draait weer, de accu’s zijn opgeladen, de gasfles weer aangesloten en het grootzeil ligt weer “aangeslagen” op de giek. Met een beetje mazzel varen we volgende week naar de nieuwe ligplaats.

Zet de rosé maar in de koeling, de lente komt eraan!