Nieuw bemanningslid

Het is best mooi weer dit weekend, zelfs zonnig vandaag. We komen er helaas niet aan toe om te zeilen: nachten zijn wat lang en de bijboot heeft wat probleempjes. Maar we hebben wel een prachtige nieuwe aanwinst voor ons bootje… (puntje-puntje-puntje)

Kerstwens

Het nieuwe bemanningslid is niet, zoals sommige bevooroordeelde lezers meteen zullen denken, een kleine voordekker of navigatrix. Nee, daarvoor moeten we komend vaarseizoen bij onze favoriete ‘overlopers’ zijn. En na dit weekend wellicht bij Maurice & Jeannette: van harte met jullie Lily!

Zoals zo veel van onze bootonderdelen komt dit bemanningslid niet van de ooievaar maar van Marktplaats. Het is de vervulling van een kerstwens van jaren terug, maar dan nog veel mooier: niet de TP 20, niet de TP 22, maar de TP 32! En da’s volgens George Kniest:

Topmodel van de cockpit-stuurautomaten. Door de kogel- schroefaandrijving stiller en krachtiger. Voor schepen tot 12 meter of 6.300 kg waterverplaatsing.

Sorry George, we hebben ‘m nóg voordeliger. En toch praktisch nieuw. Maar wees gerust, we komen vast nog wel langs voor de bijbehorende accesoires (die blijkbaar ook wat mogen kosten).

Helmut

Ik verwacht heel veel plezier te hebben van ons “topmodel” stuurautomaat, want op ons werkbootje is elke extra hand welkom. Tijdens onze drieweekse droomreis door de Cycladen hadden we al een dergelijk apparaat. We noemden ‘m toen liefkozend Helmut, der Autohelm. Voor onze nieuwe bemanningslid hebben we ook al een koosnaampje. Kan iemand ‘m al raden?

Nazomer in december

Het Paard van Marken in decemberDeze zondag waait ’t een beetje hard. Met windkracht 7, regen hoosbuien én deze temperaturen is het niet erg comfortabel zeilen. Zaterdag is een ander verhaal. Want met een briesje van 4-5 Beaufort en alleen wat lichte miezer krijg je ons ook in december het water wel op. Van harte, zelfs!

Het Paard van Marken in decemberIk moet toegeven: zo verschrikkelijk comfortabel is het, met een maximum van 12 graden Celcius, niet. Die warme kop thee is hard nodig en we hebben ons dik ingepakt.

Maar Chrisje & ik, ooit samen begonnen als mooi-weer zeilers, genieten er enorm van. Al regent smerig ’t gedurende de laatste uurtjes ervan, we hebben een zalig ‘nazomers’ zeilmiddagje. En dat in december.

Als ik straks 122 jaar word

Vitters GhostOp m’n verlanglijstje voor m’n 34ste stond ooit een vierendertigvoeter. Nu ik ’n jaartje of twee ouder word, ben ik er nog steeds erg gelukkig mee. Over een paar jaartjes zal ik heus wel een paar voetjes meer willen, maar dit gaat wel heel ver. (Klik door naar de Ghost.)

Blazen naar Enkhuizen (en terug)

Het Naviduct bij ochtendzonHet voordeel van zeilen in de nazomer ok, herfst is dat het bijna altijd lekker waait. Zo ook dit weekend: zaterdag blaast een stevige Zuidwester ons met een bakstag-koersje naar Enkhuizen, zondag blaast de inmiddels West-noordwesten wind ons nog harder terug. (Bekijk onze trackfile, als .kml voor Google Earth.)

Gezellig

In Enkhuizen vind je één van onze favoriete zeilerscafeetjes: het Ankertje. Sinds het vertrek van de oude barkeepster was het daar echter nooit meer zo overdreven gezellig. Het leek dus wel veilig om hier zaterdagavond binnen te stappen.

Ik hoor mezelf nog zeggen: “Nee, nu écht alleen een koffie.” (Laat ’t niet zo’n nachtelijke slemppartij worden als de vorige keer dat ik dat zei.) Een goed voornemen waar helaas (suprise, surprise) weer niks van kwam. Mede dankzij de heren van ZV de Rukwind uit Durgerdam. Cheers mannen, op een succesvol rondje Noord-Holland.

Update

Sinds vorige week kan het nog simpeler: Je opent gewoon m’n speciale .kml rechtstreeks in Google Maps.

Herfstzon in 't zeil

Herfstzon in 't zeilVanwege het enorme pleurisweer afgelopen zaterdag, maken we alleen zondag een lekker herfstrondje. Het is die zondag nog steeds erg grijs. Maar, zoals op de foto hiernaast wel te zien is, een klein streepje zon weet zich even tussen de wolken door te friemelen. Heel even. En daarna begint het gelukkig genadeloos te druilen.

Herfstzon op het Markermeer Boeggolf Chrisje, bijna jarig Grijze herfslucht

ABN AMRO stapt uit VOR

Het grote nieuws is inmiddels al een weekje oud: De ABN AMRO stapt niet in de volgende editie van de VOR. Had ik eigenlijk besloten er hier niet over te bloggen, blaast een bekende van me op zijn communicatieblog het discussievuurtje toch indirect mijn kant op.

So what?

Mijn eerste gedachte bij het nieuws was: So what? Als je kijkt naar de geschiedenis van de VOR / Whitbread, zijn er maar weinig sponsors / syndicaten die meerdere edities meedoen. Alleen daarom al is het niet zo’n verbazend nieuws dat de ABN AMRO er niet opnieuw een bak geld in steekt. Iedere editie is een uniek project voor een syndicaat, het is geen voetbalclub die je een tijdje sponsort. En daarnaast geldt inderdaad: wat valt er nog te winnen? Quit while you’re ahead, of zoiets.

Geredeneerd vanuit mijn persoonlijke passie vind ik dat ABN AMRO heel veel goed gedaan heeft: het (oceaan)zeilen is in Nederland heel wat beter op de kaart gezet. Er is nog nooit zó veel aandacht in de Nederlandse media geweest voor deze race. En de stopover in Rotterdam was nooit zo druk geweest als er geen “Nederlandse” boten mee hadden gedaan. Nog sterker: ’t lijkt me dat die stopover er helemaal niet geweest was zonder de ABN AMRO. En alle spannende verhalen over onze buurtjes natuurlijk ook niet.

Doelen bereikt

De kritische blabla die Diederik IMHO terecht bestrijdt is volgens mij, naast kortzichtige Oerhollandse Kneuterigheid, ook vooral niet zo lekker onderbouwd. En zeker in de aangehaalde discussie slaat men de plank nogal mis. ABN AMRO heeft veel geïnvesteerd, maar ook veel gewonnen (naast de gewonnen race, natuurlijk). De vooraf gestelde wereldwijde marketing- & communicatiedoelstellingen lijken ruimschoots bereikt.

Geneuzel in de marge dus, op Adfoblog. Ik denk dat de ABN AMRO volgend jaar gewoon lekker een racepaard gaat sponsoren.

Update (1/12)

Uit de offline doorplaatsing van de hierboven genoemde blogpost dat Adformatie ’t nog steeds niet helemaal begrijpt: De VOR was gewoon een doorslaand mediasucces, waar ABN AMRO toch leuk op meegelift heeft:

  • 1,8 Miljard mensen volgden op enig moment de race op televisie
  • 18.000 kranten- en tijdschriftenartikelen wereldwijd
  • 2.000 journalisten bezochten de race
  • 100 miljoen page views door 3,5 miljoen unieke bezoekers voor volvooceanrace.com

En bij dat laatste cijfer kan je natuurlijk nog de stats van alle verschillende team- en special interest websites optellen. Plus die van adfoblog, want negatieve of neuzelige publiciteit is tenslotte ook publiciteit. 😉

Update (19/12)

Ook het Watersportverbond weet het niet-zo-nieuwe nieuws te melden, dankzij het herkauwen van dit persbericht. Mooi, het is dus een succes geweest. Zullen we er nou over ophouden, alsjeblieft?