Zaterdag is een lekkere zeildag voor ons, met het nieuwe zeiltje. Bovendien wordt er dit weekend vanuit Monnickendam de zeilrace ter ere van Jan Haring gevaren. Net op de plek waar we ons HA-fok moeten testen.
En dat betekent een heleboel fotogenieke traditionele zeilschepen voor m’n lens. Een bescheiden selectie vind je onder andere hier op Flickr.
Jazeker, het afgelopen weekend hebben we mooi gezeild! Maar ook (vooral) lekker rondgesjokt in onze nieuwe haven, gepoetst en geprutst aan het bootje, en gekeken naar de buurtbootjes.
De woensdag ervoor waren we al van Lelystad naar huis gevaren, direct na de tewaterlating. Dit weekend deden we rustig aan. We hebben weer genoten van het knusse Monnickendam, kennis gemaakt met de twee zeilverenigingen die Jachthaven Hemmeland rijk is, lekker gegeten bij de Naang Nuan en geborreld bij de Zwaan. Bovendien hebben we ons voorbereid op een flinke aankoop bij Visser Jachtservice. Daarover later meer.
Zeilen kan heel lekker zijn in de winter. Vorig jaar maakten we ook nog een tochtje in december. En dit jaar konden we eind november nog van de winterzon genieten. Maar de afgelopen dagen was het toch wel érg koud!
Op tweede Kerstdag vertrekken we vol goede moed naar Monnickendam. De vorst is voorbij, het zonnetje schijnt zelfs. Beter weer kunnen we ons niet wensen om ons bootje eindelijk naar Lelystad te varen. Maar dat plan blijkt wat meer voeten in het ijs te hebben: We liggen vastgevroren in de box.
Het laagje ijs is niet al te dik. Beukend met een paar stootwillen ijsbreken we ons heel voorzichtig een weg naar buiten. En eenmaal op de Gouwzee blijkt dat het ijs zich gelukkig beperkt tot de haven.
Het zuidelijke windje is in de rug, tussen Marken en Volendam, wel te harden. Maar het halfwindse rak naar de overkant wordt even doorbijten. Normaal is het een stukje van niks. (Vanaf Volendam naar Lelystad is 11 mijl, da’s ongeveer 2 uur varen.) Van tevoren twijfelden we zelfs of we niet nog een kleine omweg zouden maken, bijvoorbeeld via Hoorn. Maar als we, vlak voor zonsondergang, in de haven aankomen zijn we blij dat het over is.
Als we de volgende dag de boot door de sluis varen weten we het zeker: wij zijn geen winterzeilers. Het is bewolkt en de wind snijdt door alles heen. We voelen ons gebroken: alle spieren doen pijn.
Met alle respect voor degenen die (in open bootjes) nu nog op het Slotermeer bikkelen: Dit kan niet gezond zijn. En dan weet ik niet eens of de slopende spierpijn komt van het stilzitten (en langzaam bevriezen), of van het gebeuk met die stootwillen om het ijs (en je eigen rug) te breken.
Geef mij maar het hersftweer in Griekenland, of de winter in de Carieb. (Of, nog liever, de tocht er naartoe!)
Wordt vervolgd…
Al een flinke tijd stonden we op de wachtlijst bij een andere haven in Monnickendam. En het goede nieuws is: We zijn erdoor! Per april 2008 is dit onze ligplaats:
Het mooiste is misschien nog wel: We liggen aan de B-steiger, vol in het zicht van de webcam in de vuurtoren. Eindelijk kunnen we dus vanuit de hele wereld ons bootje in de gaten houden. Of lekker dromen van achter het bureau…
Met een zuid-westen wind wordt de Gouwzee een beetje “leeggeblazen”. Al het water in het IJsselmeer wordt feitelijk een beetje richting Afsluitdijk gestuwd. En met de grote storm van de afgelopen dagen is dat echt geen beetje meer.
Een eerdere reageerder kwam er de afgelopen dagen ook achter: de Monnickendammer haven valt praktisch droog en dat levert hele interessante foto’s op.
Onze steigerbuurman stuurde me een leuk mailtje met het volgende verhaal:
Hier geeft de Rijks Dienst IJsselmeer (je kent ze wel van de meldpost) de waterstand door van de meetstations. Zo is te zien dat de waterstand te Edam afgelopen donderdag behoorlijk laag was […] Het is leuk om de verschillen in waterstand tussen Edam en Krabbersgat Zuid te bekijken. In feite vaar je dan met wind mee tegen een berg water op.
Normaliter hebben we in de haven nog zo’n 10-20 cm onder de kiel. Maar afgelopen donderdag was dat volgens de havenmeester zo’n meter minder. We hebben dus flink in de modder liggen wroeten… en dat met die enorme bak wind over ’t door de mast en over dek. Als dat geen ultieme test voor onze kiel-makeover is!
