Cowes is geweldig. Dat wisten we vorig jaar al, direct bij aankomst. Dit jaar is het helemaal gezellig, door het treffen van twee bevriende boten uit Hellevoetsluis: de Seven waarop ik een paar keer meezeilde in wedstrijden, en de Marea Alta die we vorig jaar ontmoetten. Hun voorspoedige aankomst op Wight is reden voor de nodige boordborrels en mede dankzij die borrels een extra brakdagje in het Mekka van de wedstrijdzeilerij.

Op 1 augustus begint Cowes Week. De voorbereidingen zijn in volle gang en er is al een hoop mooi botenspul aanwezig, waaronder twee enorme America’s Cuppers. Overal worden feesttenten opgebouwd en het is een komen en gaan van wedstrijdboten en -bemanning. Dit is Het Leven.

Sssh… Sssha…

Met drie boten vertrekken we dinsdag naar Southampton (het Mekka van de botenbouw?). In de Ocean Village Marina liggen schitterende megajachten maar verder is er niet veel te doen. Het “dorp” is een flink eindje sjokken maar dat blijkt de moeite waard: Het is blijkt een flinke stad met in de enorme West Quay Mall een officiële Apple store. En daar ligt natuurlijk een hele rij nieuwe iPhones om aan te raken. Mooi spul. (Zegt mijn 3Gs al “plons”?)

Op woensdag doen we nog vlug een bezoekje aan de Shamrock Quay marina. Die dankt z’n naam aan de legendarische J-klasser Shamrock V. Die is er namelijk ooit gebouwd, jaren geleden en dus ruim voordat we ‘m in de haven van het Griekse eiland Ios mochten, eh… bewonderden. Van die oude scheepswerf is er weinig meer terug te vinden maar in het knusse haventje is een flinke chandler en genoeg andere shopjes. We gooien snel weer los en zeilen weer terug de Solent op.

Koel

De opening naar de Solent vanuit Southampton is berucht. Dit stukje vaarwater is namelijk nogal druk. Daaraan worden we bruut herinnerd als bij het begin van het smalle kanaal een olieschip ons aan stuurboord voorbij vaart en een highspeed- en gewone ferry ons tegemoet komen terwijl een binnenkomende mega-tanker met twee begeleidende sleepboten alle ruimte in de krappe vaargeul opeist. Dan is het ineens spitsuur, waarbij de wind plotseling doorramt naar 35+ knopen. Don’t panic, zegt de Reeds dan. Of was dat nou een andere gids?

We houden het hoofd koel en de oude genoa gelukkig nog nét heel. Op het grootzeil en de motor hebben we nog maar een klein stukje te doen, weliswaar tegen wind en stroom, naar Beaulieu River. Daar vinden we snel beschutting en bovendien verder de rivier op, een prachtige rustieke ligplaats. Er is niet veel te doen en dat was ook het plan. Helaas is de geplande BBQ niet toegestaan en is de avond er eigenlijk ook te koel voor, maar de gezamenlijke boordmaaltijd smaakt er niet minder om.

Vervolg

De donderdag verlaten we, nog steeds met drie boten, aan de westkant de Solent. De vervolgplannen zijn nog zo onduidelijk als de weerberichten. Bovendien hebben we allemaal verschillende deadlines. Misschien varen we vanaf Poole naar Guernsey, misschien eerst nog naar Weymouth of terug richting huis, via Cherbourg. In elk geval besluit iedereen uiteindelijk om een dagje in Poole te blijven chillen. En gaan wij tweetjes morgen proberen het Kanaaleiland Guernsey te halen. Maar ja, je weet nooit hoe de wind… inderdaad, het waait. Volgens de laatste voorspelling in elk geval niet te hard.