Grote klasse! Met hulp de oude eigenaar van ons zusterschip, heeft de Petite Folie opnieuw een thuis op het web. De nieuwe eigenaren, Jeroen & Mieke, moeten nog even wennen. Maar hier gaan we vast meer zien.
Ondertussen is Roland ook druk bezig aan z’n nieuwe project Sjaanootje. We houden je in de gaten, Ro!
Het is best mooi weer dit weekend, zelfs zonnig vandaag. We komen er helaas niet aan toe om te zeilen: nachten zijn wat lang en de bijboot heeft wat probleempjes. Maar we hebben wel een prachtige nieuwe aanwinst voor ons bootje… (puntje-puntje-puntje)
Het nieuwe bemanningslid is niet, zoals sommige bevooroordeelde lezers meteen zullen denken, een kleine voordekker of navigatrix. Nee, daarvoor moeten we komend vaarseizoen bij onze favoriete ‘overlopers’ zijn. En na dit weekend wellicht bij Maurice & Jeannette: van harte met jullie Lily!
Zoals zo veel van onze bootonderdelen komt dit bemanningslid niet van de ooievaar maar van Marktplaats. Het is de vervulling van een kerstwens van jaren terug, maar dan nog veel mooier: niet de TP 20, niet de TP 22, maar de TP 32! En da’s volgens George Kniest:
Topmodel van de cockpit-stuurautomaten. Door de kogel- schroefaandrijving stiller en krachtiger. Voor schepen tot 12 meter of 6.300 kg waterverplaatsing.
Sorry George, we hebben ‘m nóg voordeliger. En toch praktisch nieuw. Maar wees gerust, we komen vast nog wel langs voor de bijbehorende accesoires (die blijkbaar ook wat mogen kosten).
Ik verwacht heel veel plezier te hebben van ons “topmodel” stuurautomaat, want op ons werkbootje is elke extra hand welkom. Tijdens onze drieweekse droomreis door de Cycladen hadden we al een dergelijk apparaat. We noemden ‘m toen liefkozend Helmut, der Autohelm. Voor onze nieuwe bemanningslid hebben we ook al een koosnaampje. Kan iemand ‘m al raden?
Dit is wel vrij heftig: Zeilen.com meldt vandaag, in navolging van vele andere sites over een reddingsactie tijdens de ARC: een zeilscheepje van 32 voet wordt gered door een superjacht Mirabella V. Volgens mij past dat lieve klassiekertje makkelijk in het ruim van het 247 voet metende moderne monster!
Deze zondag waait ’t een beetje hard. Met windkracht 7, regen hoosbuien én deze temperaturen is het niet erg comfortabel zeilen. Zaterdag is een ander verhaal. Want met een briesje van 4-5 Beaufort en alleen wat lichte miezer krijg je ons ook in december het water wel op. Van harte, zelfs!
Ik moet toegeven: zo verschrikkelijk comfortabel is het, met een maximum van 12 graden Celcius, niet. Die warme kop thee is hard nodig en we hebben ons dik ingepakt.
Maar Chrisje & ik, ooit samen begonnen als mooi-weer zeilers, genieten er enorm van. Al regent smerig ’t gedurende de laatste uurtjes ervan, we hebben een zalig ‘nazomers’ zeilmiddagje. En dat in december.
(via GJ)
“If your ship doesn’t come in, swim out to it.”
Jonathan Winters (1925 – …), Comedian, “one-man theatrical troupe”
Zjezus, wat dacht die brugwachter? “Zakken maar, hij is er al bijna helemaal onderdoor!”
Of was het “Snel zakken, de trein komt eraan”?
Op m’n verlanglijstje voor m’n 34ste stond ooit een vierendertigvoeter. Nu ik ’n jaartje of twee ouder word, ben ik er nog steeds erg gelukkig mee. Over een paar jaartjes zal ik heus wel een paar voetjes meer willen, maar dit gaat wel heel ver. (Klik door naar de Ghost.)
Oei, altijd pijnlijk als je giek breekt:
Volvo 60 Team Heiner One (de voormalige Tyco) zeil vanuit Scheveningen naar het Portugese Portimão. Na een uur werd de trip afgebroken. De bemanning, waaronder Roy Heiner, brak voor Kijkduin de giek.
Op zeilen.com wordt het artikel met de heftige foto’s van de KNRM geïillustreerd. Sterkte, heren!
Het voordeel van zeilen in de nazomer ok, herfst is dat het bijna altijd lekker waait. Zo ook dit weekend: zaterdag blaast een stevige Zuidwester ons met een bakstag-koersje naar Enkhuizen, zondag blaast de inmiddels West-noordwesten wind ons nog harder terug. (Bekijk onze trackfile, als .kml voor Google Earth.)
In Enkhuizen vind je één van onze favoriete zeilerscafeetjes: het Ankertje. Sinds het vertrek van de oude barkeepster was het daar echter nooit meer zo overdreven gezellig. Het leek dus wel veilig om hier zaterdagavond binnen te stappen.
Ik hoor mezelf nog zeggen: “Nee, nu écht alleen een koffie.” (Laat ’t niet zo’n nachtelijke slemppartij worden als de vorige keer dat ik dat zei.) Een goed voornemen waar helaas (suprise, surprise) weer niks van kwam. Mede dankzij de heren van ZV de Rukwind uit Durgerdam. Cheers mannen, op een succesvol rondje Noord-Holland.
Sinds vorige week kan het nog simpeler: Je opent gewoon m’n speciale .kml rechtstreeks in Google Maps.
Vanwege het enorme pleurisweer afgelopen zaterdag, maken we alleen zondag een lekker herfstrondje. Het is die zondag nog steeds erg grijs. Maar, zoals op de foto hiernaast wel te zien is, een klein streepje zon weet zich even tussen de wolken door te friemelen. Heel even. En daarna begint het gelukkig genadeloos te druilen.
