Windstilte voor Volendam

Zondag windstilZaterdag varen we “voor het lappie” als een speer naar Enkhuizen. We houden het zelfs bijna helemaal droog. De sluis bij Naviduct gaat spontaan voor ons open en precies op borreltijd schuiven we de buitenhaven binnen.

Dezelfde avond eten we lekker én betaalbaar bij Die Port van Cleve, samen met de schipper van de Stormmeeuw. En daarna belanden we – natuurlijk – in ’t Ankertje, waar Chrisjes verjaardag zorgvuldig gevierd wordt.

Windstilte voor VolendamZondag valt helaas een beetje tegen: veel miezer en absoluut geen wind, dus veel motor en weinig kans om de brakheid uit te laten waaien. Maar wel, als het zonnetje heel even door de grijze wolkenmeuk gluurt, om wonderlijke plaatjes te schieten.

En oktober blijft maar mooi

Ook het afgelopen weekend is het mooi weer. Maar wel mistig. Vrijdagavond blijven we daarom lekker thuis, de volgende dag gaan we lekker naar de boot en meteen het water op.

Verdwaald

Welke kust zou dit zijn?Het is opnieuw vrij heiig, zaterdagavond is meer mist voorspeld. We willen wel voor ’t donker ergens binnen zijn, dus Medemblik valt af. En maar goed ook: die middag verdwalen we zelfs (een beetje) in die mist. De GPS houdt er namelijk mee op terwijl we “zomaar” wat rakjes over het Markermeer aan het maken zijn.

Oeps. Waar bevinden we ons eigenlijk? Waar is de kust? En als we kust zien: is dat Enkhuizen of… Hey, is dat toch niet gewoon Volendam?

Gelukkig weten we in de loop van de middag toch de haven van Hoorn nog te vinden. We eten prima en gezellig bij Grieks restaurant Plaka en op met onze thuishavenplaatsgenoten van de Jamas drinken nog een paar biertjes in de Beiaard. Leuk, maar helaas: nog steeds hebben we de échte zeilerskroeg van Hoorn nog niet ontdekt.

Hoorn toch nog gevonden Hoorn in het heiige avondlicht De havenmeester verwelkomt ons

Moeders aan boord

De volgende dag is er helemaal geen wind. Dus motoren we naar Edam, om daar m’n mams op te pikken. Want met zo’n windstil dagje durft zelfs zíj Lees verder

Wedstrijdmeeuw

Olaf met het zeezout in de ogenBas, a/b StormmeeuwZaterdagmorgen vertrekken we in alle vroegte uit Utrecht, om via M’dam (waar ’t gros van onze zeilspullen natuurlijk nog aan boord lag) op tijd in IJmuiden aan te komen. In de jachthaven van IJmuiden treffen wij Bas (ja, weer een zeilende, andere Bas), schipper van de Stormmeeuw en zijn vaste crewlid, oud Olympisch kampioen Olaf, a.k.a. “de mof”.

Race met klassiekers

In ’t Ankertje waren wij ze vorige week al tegengekomen: een gezellig stel fanatieke zeilers, die ons voor dit weekend uitnodigden om mee te varen in de Noordzeerace II van de VKSJ. Da’s een hele eer, en vooral een leuk vooruitzicht. Het zou met windkracht 6-7 WZW een pittig dagje voor de kust van IJmuiden worden.

We zagen er erg naar uit: eindelijk weer een tocht op zout water. En dan ook nog een spannende race met allemaal mooie klassieke bootjes! Maar IJmuiden ligt niet, zoals wij verwachtten, vol met klassiekers. Al snel blijkt dat het wedstrijdveld uit maximaal twee bootjes zou bestaan. Lees verder

Urked Again

Zonsondergang boven MonnickendamDonderdag vertrekken we vroeg in de avond. Niet naar Scheveningen, maar naar het prachtige Lelystad. Want daar gaat de Volvo-expert eindelijk de motor goed afstellen, het luchtventiel van het koelwater vervangen en krijgt ons motortje bovendien z’n garantie beurt na (exact) de eerste 50 uurtjes gebruik.

Anke, Chris & Bas in het zalige vrijdagavondzonnetjeWe poetsen en klussen zelf nog wat: het mastliertje wordt eindelijk vastgepotnageld en het dekt blinkt weer. Aan het eind van de dag komen Paul en Anke aan boord: zij hebben heel wat Brownie Points te verzilveren. Zodra ze aan boord zijn vertrekken we meteen naar Urk.

Urked again

Op Urk hadden we al eerder een gezellig avondje gehad en dat wilden we nog wel eens dunnetjes overdoen. Zodra we aanleggen aan de kade bij het strand, gaat de Magnificent Magma aan. Lees verder

Mooiste weekend?

Het fotogenieke Paard van MarkenAfgelopen week beleven we misschien wel het mooiste zeilweekend van deze hele zomer. (Qua weer dan, niet qua mooi en hard zeilen.) Een prachtig briesje, stralende zon, ’n bijzonder aangenaam temperatuurtje en een meer vól met bootjes. Zalig!

Vrijdag eten Chrisje en ik Thais in Monnickendam, bij het gevaarlijk lekkere Naang Nuan. De blusbiertjes bij de Zwaan blijven echter beperkt, want zaterdag vertrekken we netjes op tijd naar Enkhuizen. We hebben er twee belangrijke doelen: Kniest en het Ankertje…

Shoppen en genieten

Bij George Kniest shop ik – eindelijk – een nieuw Lees verder

Verily

Ongeveer een uur voor de finish van de 24-uurs race krijgt Mike gisteravond een vreselijk bijzonder telefoontje: Inez vertelt hem dat ze zojuist zo bevallen is van hun eerste kindje!

Zo sprakeloos als Mike was, waren we eigenlijk allemaal. Ik kan er nu misschien dit van zeggen:

Mike & Inez, ontzettend gefeliciteerd met jullie dochtertje Verily. Hopenlijk is het enthousiasme waarmee ze drie weken te vroeg (en vliegensvlug) op de wereld kwam een voorbode van het mooie leven dat ze met jullie gaat hebben.

DSCF0167Ik voel me (bijna) schuldig dat we Mike bij ons aan boord – en zo ver uit de buurt van mama Inez – hadden zitten. De 24-uurs is hierdoor voor ons allemaal waarschijnlijk andere een iets ervaring geworden dan verwacht. Maar niet minder mooi!

De rest van de verhalen en de foto’s van de race komen snel. Ik kan nu al verklappen dat het mooie, onverwachte champagne-moment vóór de finish ons wel wat extra strafmijlen heeft opgeleverd. Maar de uitslag was i.e.g. zeker niet verkeerd. (GJ, je was er al snel bij!)

Voorbereiding 24-uurs race

Daarboven gebeurt hetDit weekend “trainen” we voor de 24-uurs race volgende week. Die andere Bas (chef v/d wacht), Chris (co-schipper) en deze Bas (ik zei de gek schipper) hebben er flink aan getrokken. We hebben zo’n beetje álle zeiltjes geprobeerd.

Goed opletten wat de spi doetDe zware en de lichte spinaker, de drifter en de (tweede) lichte genua, Le Big Boy, fok 1 en ’t rare fokje 2 (dat alleen vliegend kon worden gehesen) en nog heel even het schattig kleine stormfokje: alles ging omhoog. Alleen de zware (!) genua geloofden we wel. Die laten we lekker liggen voor onze voordekkers Roeland & Mike en tweede stuurvrouw Nienke. Hadden ze maar niet moeten afhaken voor de training. 😉

Ook goed opletten wat vóór ons gebeurtWe varen zaterdag naar Almere voor een paar bootschappen bij Kniest. Vervolgens een paar rondjes Pampus en bij Muiden naar binnen. En na een bijzonder gezellige avond in Muiden varen we zondag via Tagrijn Emma in Lelystad-Haven weer naar M’dam. Onderweg hebben we nog flink aan het bootje lopen klussen: de kompasverlichting, een omvormer voor de broodnodige 220V aan boord, een tl-lampje in de kombuis, en nog veel meer. Tenslotte moet ze tip-top in orde zijn als we er komend weekend met z’n zessen 24 uur lang een boel mijltjes op gaan maken.

Bas & Nienke (en Chris & Bas) in actie

DSCF0048We troffen afgelopen maandag vlak boven Enkhuizen Nienke & Bas (andere Bas dus) op hun bootje Nienke (andere Nienke?). Op deze foto kun je zien hoe heftig het eraan toe ging. Op de flickr.com slideshow kan je er nog een paar bekijken. En hopenlijk plaatst Bas er binnenkort ook de foto’s die zij van ons namen. Toch, Bas?

© zeilfotograaf.nlEn om toch nog even terug te komen op de zeilfotograaf.nl: Hij heeft echt wel erg mooie plaatjes geschoten. Natuurlijk wil ik z’n server niet teveel belasten, daarom stiekem even één ander plaatje via de Lovefool.nl-server. 😉