Dit weekend is dan eindelijk het moment aangebroken om het nieuwe schakelpaneel aan te sluiten. Het electriciteitsnet aan boord moet hiermee helemaal in orde komen. Maar dat valt wat tegen. Het klusje waarvoor ik oorspronkelijk één regenachtig middagje dacht te moeten uittrekken, kost me helaas meer dan een dag. En het werkt nog steeds niet.

Kortsluiting?

Het is lichtelijk frustrerend: Ik heb nog steeds geen idee wat er nou mis is. Het ene moment werkt alles, het volgend moment Lees verder →

Dit weekend valt er weinig te zeilen. Er is geen wind. We zijn lui en hebben eigenlijk een paar constructieve bootklussen te doen. Maar de belangrijkste reden is dat de verstaging niet okee is: de middenste stag trekt langzaam door het dek heen, zoals die ene foto van vorig weekend al een beetje liet zien.

Bij het plaatsen van de mast is de keuze gemaakt om niet voor de originele constructie te gaan, maar een extra gat door het dek te maken. De moer greep echter nét naast de metalen verstevigingsbalken. We ontdekten vorige week al dat -ie speling had.

Toen leek gewoon aandraaien het beste idee. Maar nu knijpt de moer, met ring en al, langzaam het zachte balsahout tussen de deklagen samen. Geen constructie waarmee je een flinke zeegang wil trotseren: de boel zou dwars door het dek kunnen scheuren, waarna de mast mogelijk in het midden zou doorbreken.
Voordat zoiets gebeurt, ga ik eerst maar eens even Woubrugge bellen.

Even een snel berichtje tussendoor: Er is twee weken geleden en ook gisteren hard gebuffeld aan de romp en de kajuitraampjes. Evelyn & Derek en Anke & Paul (foto’s volgen nog) hebben zich flink in het zweet gewerkt voor die felbegeerde Lovefool Brownie Points. Alvast heel erg bedankt!

Romp poetsen, onderwaterschip cleanen, kajuitraampjes opnieuw bevestigen: check!

Vandaag is het de beurt aan Wilfred & Iris, die op hun lengte en rokerslongen zijn geselecteerd om te helpen bij het aanbrengen van de antifouling. Ik denk dat ik zelf maar eens de verstaging ga uitpluizen… 😉

Samen met Guido bevestig ik zaterdag de stoppers op de genuarails, omdat ook de tweede set karren geleverd is. Mooie klus weer. Mooi werk, Guido! En mooi spul, dat Lewmar.

Helaas niet zo mooie foto’s, aangezien de mobiele zakcam het niet zo lekker doet zonder daglicht. Maar daar gaat verandering in komen: over een paar weekjes gaan we definitief naar buiten… en meteen het water in?

…romp boenen, bakboord: check, stuurboord railing: check. En alle boord-electronica: ehm, dééls ge-checked!

Een vruchtbaar weekendje dus: Zaterdag hebben Roeland en Floor ons erg goed geholpen. Floor met de Dulon, Roeland met zijn natuurkundige inzicht. En dat laatste kwam helemaal van pas bij het uitzoeken van alle “draadbomen” waardoor ik anders het bos niet meer had gezien.

Zondag heeft Maickel zijn spaarkaart met al z’n Lovefool Brownie Points™ helemaal vol kunnen maken. Samen met Mike heb ik de laatste dekbeslag kunnen bevestigen, inclusief de puzzel met de valgeleider, de valklemmen, klemkikkers en… de stoppers van de korte fokkerail. Want de eerste set karren (waardoor de schoten lopen voor de kleinere fokken) is geleverd!

De tweede set karren, voor de grote genua’s, zal er binnen een weekje ook moeten zijn. En dan zijn we in theorie bovendeks helemaal klaar. Alleen nog even de bakboordrailing erop.

Oh ja, en die zwarte paal. Die moet er ook nog op. 🙂

Zusterschipper (raar woord!) Roland en ik zaten met een vergelijkbaar probleempje: we kregen de oude lieren niet open. Ik mailde hem vorige week:

Voor onze dek-liertjes gold hetzelfde als bij jou: er zat een inbus maatje 7.5 (ofzo) in. ’n Rare Engelse maat waarschijnlijk. Met een oud betonboortje in de electrische schroevendraaier heb ik ‘m er bij alledrie wel – voorzichtig – uit kunnen draaien. Het boortje heeft het niet overleefd, maar de inbus en de lier wel. Ik zal ze maar vervangen voor een normale maat!

Roland, kweenie of het jou al gelukt is, maar ik heb inmiddels het volgende uitgevonden:

De inbusboutjes zijn inderdaad van een Engels type. Dit houdt niet alleen in dat de inbus-kop e.o.a. rare inch-verhouding heeft. Maar bovendien is het schroefdraad ook anders. Weer wat geleerd. En aangezien ik niet veel zin had om nieuw schroefdraad in die lieren te draaien, zat er niks anders op:

“Een setje Engelse inbus-sleuteltjes, à EUR 7,95. Tasje erbij meneer?”

Dus dat viel ook wel weer mee. En ik heb ze vast nog wel een keertje ergens anders voor nodig. Of misschien wil iemand ze wel lenen?