Zaterdag varen we “voor het lappie” als een speer naar Enkhuizen. We houden het zelfs bijna helemaal droog. De sluis bij Naviduct gaat spontaan voor ons open en precies op borreltijd schuiven we de buitenhaven binnen.

Dezelfde avond eten we lekker én betaalbaar bij Die Port van Cleve, samen met de schipper van de Stormmeeuw. En daarna belanden we – natuurlijk – in ’t Ankertje, waar Chrisjes verjaardag zorgvuldig gevierd wordt.

Zondag valt helaas een beetje tegen: veel miezer en absoluut geen wind, dus veel motor en weinig kans om de brakheid uit te laten waaien. Maar wel, als het zonnetje heel even door de grijze wolkenmeuk gluurt, om wonderlijke plaatjes te schieten.

Donderdag vertrekken we vroeg in de avond. Niet naar Scheveningen, maar naar het prachtige Lelystad. Want daar gaat de Volvo-expert eindelijk de motor goed afstellen, het luchtventiel van het koelwater vervangen en krijgt ons motortje bovendien z’n garantie beurt na (exact) de eerste 50 uurtjes gebruik.

We poetsen en klussen zelf nog wat: het mastliertje wordt eindelijk vastgepotnageld en het dekt blinkt weer. Aan het eind van de dag komen Paul en Anke aan boord: zij hebben heel wat Brownie Points te verzilveren. Zodra ze aan boord zijn vertrekken we meteen naar Urk.

Urked again

Op Urk hadden we al eerder een gezellig avondje gehad en dat wilden we nog wel eens dunnetjes overdoen. Zodra we aanleggen aan de kade bij het strand, gaat de Magnificent Magma aan. Lees verder →

Zaterdagmorgen vertrekken we zo snel mogelijk uit Flevomarina. (En dat duurt best nog wel even, met die vreselijk lekkere douches daar. In de loop van de middag komen we, na een prima zeiltochtje waarbij de grote Drifter minder geschikt bleek voor windkracht 5, aan in Volendam.

Wat een dorp is dat toch! De flinke rij touringcars bij de visafslag verraadt het al: afgeladen met touristen. Voornamelijk Italiaanse, Amerikaanse en Duitse dagjesmensen. En allemaal drommen ze vol bewondering voor de winkeltjes met t-shirts (Ajax!), klompen (Jetzt mit deine eigene Name darauf!), Dellufs blauw (Real Hand Made) of poppetjes in klederdracht. Nee, dan al die prachtige lunchrooms en barretjes. En ook nog een paar verdwaalde Volendamse poppetjes (ahum) van vlees en bloed in klederdracht.

Ja, Volendam is het helemaal voor ons. Na een late vislunch vertrekken we snel weer, naar onze vaste ligplaats, Monnickendam. Want daar is het gelukkig nooit zo’n gekkenhuis. Het is er vandaag in elk geval erg rustig aan onze steiger. Gaan wij lekker nog wat klussen!

Vrijdag speren we met gemiddeld 6,5 knopen van Enkhuizen naar Medemblik. Een vreselijk nat tochtje, waar bij de regen alleen wordt afgewisseld door de hoosbuien. En het waait lekker: 5-6 beaufort.

De trein uit Utrecht!?

Onderweg naar Medemblik komen we een zeer bijzonder verschijnsel tegen. Uit de regen doemt iets raars op. Ik vraag nog aan Chrisje: “Hier ligt toch geen lichtschip?!”. Het blijkt de trein uit Utrecht. Bekijk de foto’s maar en stel je voor hoe vreemd we opkeken.

Het is dat we dit gevaarte in Enkhuizen al hadden zien liggen. Het is waarschijnliljk een stunt van de NS, vanwege Sail 2005. Maar dat ze hier ook zouden gaan varen? (En helemaal met dit kutweer!)

Uitzweten en naar Makkum

Ik ontdek na dit tochtje dat laarzen in Nederland geen overbodige luxe zijn: ik blijk toch een klein koutje gepakt te hebben. Zaterdag blijf ik dus een beetje uitzweten en Chrisje leest nog wat verder. Het is de hele dag: buitje, zonnetje; luiken open, luiken dicht.

Vandaag voel ik me stukken beter en vertrekken we naar, eh… Hindelopen? We zien het wel. Het waait stevig door in elk geval. En binnen een uurtje of anderhalf hebben we Hindelopen al vol in beeld. Dus besluiten we om nog een stukkie verder te steken. En tegen de NW 6-7 (met vlaagjes van meer) belanden we zojuist in Makkum. Tijd voor Friesche Berenburg, hete tomatensoep en een lekker warme douche.

Het was een nat en snel tochtje, vanuit Hoorn. Met een gereeft grootzeil en fokje 2 stuiven we zo naar het naviduct. Dit keer varen we er volledig schadeloos doorheen, ondanks wat stuntelende Oosterburen. En zoals altijd gaan we in Enkhuizen lekker in de drukke Buitenhaven liggen.

Na een gezellig, maar niet eens zo laat, avondje in Het Ankertje, besluiten we vandaag om lekker in Enkhuizen te blijven. Gewoon, omdat het kan. En ondanks het mooie zeilweer vandaag. (Morgen is er toch weer een dag. Die zal alleen wel wat natter zijn.)

Gisteren kocht ik een mooie Hollandsche Driekleur. Dat stukje uiterlijk vertoon en chauvinisme ontbrak nog aan ons bootje. En je wilt je toch een beetje onderscheiden op het IJsselmeer!