Zeewaterpomp

Het lek in zeewaterpomp is gemaakt, dus we kunnen weer varen zonder vol te lopen. Maar de reparatie heeft wat zweetdruppeltjes en vooral tijd gekost. Gelukkig is het vakantie. Isn’t it, my love?.

De oppervlakkige diagnose was snel gemaakt en simpel: een kapotte keerring, die relatief makkelijk vervangen zou kunnen worden. Door een monteur, dat wel. Maar de lokale Volvo Penta-specialist Marine & General, waarmee ik sinds maandagmiddag telefonisch contact had, beweert eind van de dinsdagmorgen ineens dat vervangende onderdelen niet meer te krijgen zouden zijn voor ons type motor. De oplossing zou een kostbare worden: het vervangen van de hele zeewaterpomp, voor zo’n £289,- (exclusief montagekosten). Oh dear.

Customer service

Onze motor is een van de nieuwste onderdelen aan de hele boot. Een modern type, zo’n vijf jaar geleden geïnstalleerd. Dus als ik bel met Flevo Marina Jachtservice waar de MD2030-D destijds is ingebouwd, verklaren zij de Guernese motorspecialist (ook) voor gek: die onderdelen zijn er. Plenty, zelfs.

Flevo Marina bevestigt de diagnose en de simpele oplossingsrichting. Uit blijk van pure klantenservice zoekt men in Lelystad zelfs nog even de exacte serienummers voor me op. (Dank!) Nadat ik deze doorbel naar de M&G ga ik zelf even op pad en heb ik de twee keerringetjes binnen een kwartier te pakken. Voor £4,10 het stuk. Om vervolgens door M&G te worden teruggebeld dat ze me pas donderdag aan de onderdelen kunnen helpen.

Make it a little?!

De dame aan de andere kant van de lijn verslikt zich in excuses en belooft dat er a.s.a.p. een monteur langskomt. Dat doet de goede man inderdaad en eind van de middag, vlak vóór tea time is het hele zaakje opgelost. Wij wat luttele Ponden armer maar een dichte pomp en een nieuw vaarplan rijker:

We varen vandaag naar Cherbourg. Het waait flink en de stroom is stevig. Die 50 mijltjes zouden we wel eens binnen zeven uur kunnen varen. Als het meezit, natuurlijk. Time will tell.