Vrijdagavond komt Mike al aan boord, om eens even flink wat brownie points te verzilveren. Maar na de goeie tapas op het terras bij Los del Puerto en flink wat Konickjes bij (zeilers?)café de Zwaan, komen we zaterdag niet al te vroeg uit ons nest.

Klussen

De lucht ziet grijs en dreigend en we wilden eigenlijk nog wat boodschappen en klusjes doen. Uiteindelijk heeft Mike op zaterdag eigenlijk alleen maar meer punten verdiend (Thanks Mike!):

• Dieptemeter: check!
• Windmeter: check!
• Dek & stoomlicht: check!
• Navigatielichten: check (met soms wat rammelen)
• Kitranden van de kajuitramen: check!

Maar ook zeilen

Maar van zeilen komt het zondag zeker wel: Slechts een licht wolkje en een lekker briesje maken er weer een prachtige dag van.

Like a Drifter…

We proberen voor het eerst de ‘lichte genua’, die inderdaad heel licht blijkt te zijn: een enorme lap van kwetsbaar spi-doek met een beschermend laagje (dat helaas wat beschadigd blijkt). En vervolgens is het tijd voor de mooie verassing die uit de zeilzak met “Drifter” erop komt: een schitterende, strak-gelijnde, grote – maar lichtere – genua in bijna perfecte staat. Chrisje heeft haar favoriete zeil al uitgezocht! En we zeilen als een speer bijna de haven binnen.

Die middag ontdekken we ook een iets minder leuke verrassing: de bakboord-middenstag blijkt los te staan. Hij was niet goed geborgd. En, zoals bij het aandraaien blijkt, hij trekt de belabberd bevestigde afdekplaat uit het dek (laatste foto). Nog meer klussen dus.