De schitterende tocht van Cowes naar Poole leidt over de Solent, naar buiten over een kleine doorgang genaamd “The Trap”. Zo’n naam klinkt al bemoedigend en de zeekaart voorspelt ook nog wat ’turbulentie’. Maar het alternatief is om langs de roemruchte “Needles” te varen – en dat zou enorm om zijn, richting Poole. En we moeten al aardig hoog aan de wind varen om een beetje goed uit te komen. Die Needles komen op de terugweg wel.

Poole is een enorm watersportgebied, waar buitengaats al vele boten ons verwelkomen, terwijl wij over het East Looe channel naar binnen sneaken. Binnen blijkt het een nog groter circus: Voorbij de kapitale villa’s van The Sands, om Brownsea Island liggen er honderden kleine en grotere boten, net buiten de geulen aan moorings. Het water kolkt van alle activiteit; Terwijl we binnenvaren worden we tot twee keer toe gekruist door een wedstrijdje tussen open zeilboten.

Portland Bill

In Poole, waar we aan de “quay” in de marina liggen, is het sjiek (duur maar luxe), druk (toeristisch maar gezellig), en best mooi (klassiek Engels en sjiek). We blijven maar één nacht want we willen door: Van Weymouth willen we nog verder naar het westen. En daar, bij de Portland Bill, wordt het nog spannend vanwege de bizarre en gevaarlijke getijdestroom, [Start angstaanjagende geluidseffecten] The Portland Race [Aaarggh!]. Over Bill en z’n race later – hopelijk – meer.