De tocht vanuit Ramsgate is lang en vooral “zout”. Dankzij de noordoosten wind, die onderweg aanzwelt tot een dikke vijf, varen we het laatste, langste deel strak aan de wind. En met de onrustige golven komt er dan altijd flink wat water over dek. En in de kuip, want zo’n lelijke buiskap zou op ons oude wedstrijdbootje natuurlijk niet kunnen.

Doordat we een paar extra slagen moeten maken krijgen we op het laatst weer de stroom tegen. En natuurlijk gaat bij aankomst het havenlicht op rood: eerst die paar werkschepen de haven uit, dan pas mogen wij erin. Dus stuiteren we buiten de pieren nog een half uurtje rond. Altijd fijn.

Het is desondanks een mooie tocht, met best veel zon, een boel vrachtverkeer in de ‘shipping lane’, een rustige start na vertrek op een prima tijdstip, en hard zeilen aan het eind. En vóór het donker en de regen in de haven. Niks mis mee.

Gaies

In Ramsgate kwamen we ze al tegen: Ank en Keimpe, van de Gaia. We ontmoetten hen ooit op Barbados. En later voor Duinkerke zeilden we elkaar tegemoet en voorbij. Ook zij zijn nu op de terugweg van vakantie en in Oostende gaan we samen gezellig aan de borrel en de mossels. Hun gezelschap is genieten, met hun mooie reisverhalen én -plannen. Het is echt jammer dat ze zover weg wonen en dat we elkaar niet vaker troffen toen wij nog op het IJsselmeer rondzeilden.