De afgelopen week stond een klein beetje in het teken van een heuse spam storm. Het gaat hier niet om e-mail, maar om ‘comment spam’: onzinnige weblog-reacties met links naar dubieuze websites met voornamelijk farmaceutische of financiële producten. Erg vervelend, want ze vervuilen ongevraagd je website. En niet zo’n beetje ook.

No-follow: so what?

De hamvraag: Waarom doen de spammers het eigenlijk? Het doel van ‘comment spam’ is het creëren van inbound links voor de dubieuze sites, zodat Google denkt dat ze belangrijk zijn. Het stomme is: dit werkt dus helemaal niet.

Alle links in m’n reacties krijgen automatisch een verborgen code mee, waardoor Google weet dat ze niet relevant zijn. Stom dus. Maar ja, je hebt natuurlijk wel kans dat website-bezoekers gaan doorklikken op de links in de reacties, en daarmee toch nog wat verkeer genereren. En als je met dergelijke hoeveelheid hagel schiet, raak je altijd wel iets.

Battle of the scripts

Hoezo hagel? In het totaal ontving deze website maar liefst 1.595 van dit soort nep-reacties! De reacties worden geautomatiseerd ‘geplaatst’: de machines waarop de spam-scripts draaien vallen wereldwijd duizenden websites aan. Hierbij maken ze, om zelf niet herkend te worden, gebruik van nog weer duizenden tussenstations: slordig beheerde computers die ‘open staan’ om dergelijk verkeer door te sluizen. (Overigens zijn niet alleen de WordPress-aangedreven websites, en gaat het zowel om comment-spam als trackback-spam, zoals übernerd en typogod Bert aan het begin van de storm al merkte.) (Ping?)

Het gros van de berichten wordt afgevangen door de ingebouwde woordfilter-scripts van WordPress. Maar de spammers worden steeds ‘slimmer’ (ahum) en de berichten steeds willekeuriger. Het gevolg was dat ik de afgelopen week m’n filters steeds moest bijstellen. En uiteindelijk andere maatregelen moest nemen. Gelukkig heeft dit gewerkt. Bovendien lijkt de storm inmiddels te zijn gaan liggen.

Don’t forget to bring a towel

Terwijl ik druk was met het bovenstaande nerdspul, verliep plots m’n trial-licentie op TextMate. Een typisch gevalletje van effectieve drugsdealer-marketing: ik was inmiddels serieus verslaafd geworden. In een paar kliks had ik een legale licentie aangeschaft. En ik werd direct beloond met de ’tip of the day’ die je op het bijgaande plaatje kunt zien. Erg toepasselijk, gezien de recente herdenking van m’n favoriete schrijver (die overigens bekend stond als een absolute Apple-nerd).