Wight by bus

Cowes is fijn. Heel fijn. Maar je kunt er niet eeuwig blijven, als je tenminste ook nog andere aardige (haven)plaatsjes wilt zien.

Zo’n heel aardig havenplaatsje op Wight is Yarmouth. Je kunt er prima eten, lekker rondsjokken en fijn over de Solent staren. Vanuit Yarmouth kunnen we bovendien makkelijk vertrekken om, langs de Needles, het Kanaal over te steken. Of we kunnen er een dagje blijven liggen, als dat voorspelde frontje inderdaad langstrekt. Want wij gaan dus niet oversteken tegen een dikke zuid-zuidwester in. Wij zijn Malle Pietje niet!

Ja, dikke zuid-zuidwester!

Om 6:00 zou onze buurman gaan vertrekken. En ondanks de regen die al uren op dek plenst, doet hij dat inderdaad. Dus maken we netjes even ruimte voor hem, checken snel het weerbericht, gaan snel weer langszij… en weer in ons bedje liggen. Totdat enkele uren later de volgende buurman ook wil afvaren en we een box opzoeken.

Dit is geen dag om te varen, zeker niet als dat tegen alles in moet. Dit is er eentje om uit te slapen tot het iets opklaart. Om dan even een koninklijk ontbijtje te doen en om vervolgens in de bus te stappen.

Bustocht

We doen een rondtocht over Wight. Dit keer niet naar de Needles, maar helemaal naar Bembridge en Ryde, aan de oostkant van dit mooie eiland. Met een paar keer overstappen slaan we daar rustig de hele middag aan stuk, zodat we keurig rond winkelsluitings- c.q. borreltijd in Ryde aankomen.

Ryde blijkt een geinig plaatsje waar de Wightlink veerboot en de kleine hovercrafts vanuit Portsmouth op aan-en-af varen. Normaliter – en dan vast voornamelijk in het weekend – zal er behoorlijk wat te doen zijn. Je kunt er zeker leuk borrelen en erg lekker eten. Voor dat laatste is The Ryde Tandoori een aanrader, waarbij de Roghan curries goed te doen zijn als je ze niet too bloody hot lust. En je niet de hele volgende dag bent aangewezen bent op een bewegend, plastic boordtoiletje.

Bloody hot was het de hele dag niet. Maar het was wel een prima dag om niet over te steken. Dat komt morgen wel.