Het raadseltje bleek niet zo moeilijk: Ik heb inderdaad gekozen voor de Pentax K10D. Waarom, vraagt u zich af?

Serieuze instapcamera

Het was een voornemen voor 2008: fotografie moet mijn nieuwe hobby, of zelfs een derde passie worden. Ik wil wel investeren, maar zoek eigenlijk een instapmodel. Daarmee geef ik onmiddelijk toe dat ik een enorme n00b ben op het gebied van spiegelreflex-fotografie.

Ooit heb ik een tweedehands, analoge, brakke Minolta spiegelreflex gehad waar ik maximaal 4 rolletjes doorheen gejaagd heb. Tsja, ik ben nou eenmaal meer van het digitale.

Maar goed. Bij de keuze voor een instapmodel dSLR-camera werd me al snel duidelijk dat je het sowieso over serieuze prijzen hebt. Als je 10 megapixels wilt (en dat wil je, nu wél terecht) dan kan je minimaal 5 Eurosnippen trekken. En ga je iets beter rondkijken en bedenk je op tijd dat je er minimaal één lens objectief bij wilt hebben, dan ga je daar al snel nog 2 overheen.

Slik. Een serieuze hobby, dat moet het nu wel worden.

De concurrentie

Ga je, ondanks het uitzicht op de financiële aderlating, voor een dSLR met 10 megapixels, dan zijn dit de gangbare instapmodellen: de Nikon d40x en de Sony α 100 (oh ja, en de Canon EOS 400D en de Olympus E-410). Qua prijs en kwaliteit worden (vlak) daarboven de Nikon d80 en de Pentax K10D aangeraden, de “middenklassers”.

En wat heb je dan? Dilemma’s!

De exacte prijzen fluctueren nogal. Zowel online als offline zie je verschillende aanbiedingen, in verschillende combinaties met objectieven, tassen, geheugenkaarten en andere broodnodige accessoires. Pixmania is bijna (!) altijd de goedkoopste, maar ik wil dus wél service en vooral… gedegen advies.

Adviezen en verkooppraatjes

Op het web zijn letterlijk honderden websites met uitgebreide camera-reviews te vinden. Geen een is het met de ander eens, zelden worden een duidelijke objectieve vergelijking gemaakt. Maar je wordt wel, in veel mooie woorden, langzaam warm gemaakt:

De Pentax K10D is een degelijk en robuust semi-professioneel fotobeest, dat zich zonder moeite qua prijs en prestaties schaart bij de duurdere digitale spiegelreflexcamera’s voor de gevorderde amateur en de semi-prof.

Dus kies je voor een ouderwetse, offline, vakwinkel. En dan wordt je langzaam duidelijk waarom het toch de Pentax K10D moet worden. Niet alleen is -ie iets goedkoper dan de andere middenklassers. Het zijn, net als bij het vinden van een levenspartner, die extra features die het ‘m doen:

1. Shake Reduction

De K10D heeft een Image Stabilizer, of zoals ze het bij Pentax noemen: Shake Reduction. En je wil ook wel eens een foto wil kunnen nemen, zonder dat je eerst een glas whisky achterover moet slaan. Helemaal als je op een schommelende zeilboot, met één hand aan het roer, door de zoomlens een shot van wilt maken van die boot die je net voorbijvaart.
(Wil je op een andere camera een zoomlens zetten, dan wordt je aangeraden om daar meteen een sjieke voor te kopen, met ingebouwde stabilizer. En die zijn dan weer 2 à 3 keer zo duur. Bij de Nikon d40x kwam ik zo op een duurdere combi dan ik nu heb. Alleen het Sony-toestel heeft ook een ingebouwde stabilizer.)

2. Lens compatibility

De Pentax K10D is geschikt om uit te rusten met álle Pentax-objectieven die ooit gemaakt zijn. En dat zijn er blijkbaar miljoenen. In elk geval kan ik als n00b beginnen met een zeer betaalbaar telezoom-objectief erbij. Zonder ingebouwde stabilizer, dus.

3. Weatherproof body

De laatste, doorslaggevende eigenschap van de K10D is er eentje waar iedere zeiler van droomt (en niet alleen qua camera). De body van deze dSLR is zeer stevig (met een “kunstvezel versterkt polycarbonaat huis met roestvrijstalen chassis”) en bovendien weatherproof.

Er zitten allerlei ingewikkelde afdichtingen in de camera, tegen druppels en stof – zeer belangrijk op respectievelijk het water en de werf.

Update (24/1)

En zo snel kan het gaan: Bovenstaand verhaal is een dag na plaatsen alweer achterhaald, nu Pentax de K200D en K20D heeft uitgebracht.