’t Cruciale driekleuren navigatielicht is weer gefixed! Het was inderdad een klote-klus, die heel wat zweet en tranen heeft gekost: Mike, die er speciaal voor naar Monnickendam was gereden, heeft me tot twee keer toe de mast in moeten hijsen. En ik heb daar in totaal zeker 2 uur helemaal bovenin gehangen, al prutsend aan dat stomme licht.

Maar uiteindelijk hebben we het samen voor elkaar gekregen. En gelukkig was het droog. Vlak voordat ’t donker werd deed -ie het. Ik durf ‘m bijna niet meer uit te doen.

Zin in!

Chrisje en ik blijven vannacht lekker op de boot. Lekker een flink nachtje slapen, wiegend in ons knusse hutje. Alles is verder klaar. Morgen werk ik nog een beetje aan boord en verder gaan we wat spullen opruimen en mentaal voorbereiden op de wedstrijd. We hebben er zin in!