Vandaag heb ik eindelijk de eigenaar maar weer eens gebeld, om met ‘m af te spreken. Want we hadden nogal wat te bepraten, dacht ik zo.
Niet dus.
Tenminste, niet zo veel dan:
Chris en ik waren eigenlijk al tot de conclusie gekomen dat het seizoen al best ver gevorderd is, om nu nog ff snel een bootje te kopen. (Zeker als je bedenkt dat die kielreparatie ook nog moet gebeuren, voordat de boot vaarbaar is.) En de eerste ‘verliefdheid’ is er ook wel een beetje af.
Laat nou blijken dat de eigenaar inmiddels een ander bod heeft gehad van een Engelsman. Een bod dat onder onze initieel afgesproken prijs zit, maar boven de prijs waarop ik op basis van de keuring zou willen uitkomen.
En eigenlijk was het toen simpel: “Laten we de knoop maar doorhakken, ga jij maar snel op dat bod in.”
No deal, not @ First.